Denemarken trip: deel 3

Het is alweer maandag en zijn we inmiddels al drie dagen thuis. Het was weer even wennen om niet meer onderweg te zijn. Suzan en ik hebben het heel goed naar onze zin gehad.

Donderdagochtend zijn we vertrokken van onze laatste Deense overnachtplek. Suzan was weer eens eerder wakker dan ik en heeft gezellig met een ander Nederlandse camperstel ontbeten. Toen ik ook een keer het bed uitrolde, waren de eerste campers al vertrokken. Maar wij hadden geen haast om te vertrekken. We zaten helemaal in onze flow met het touren.

Tegelijkertijd misten we de kinderen en om vrijdag een beetje op tijd thuis te komen, hadden we nog wel flink wat kilometers voor de boeg. Met enige tegenzin reden we een tijdje later dan toch echt weer de grens van Denemarken naar Duitsland over.

Het weer was wat wisselvallig, maar de zon (en warmte) overheersden. In Glücksburg hebben we de bus geparkeerd bij een jachthaven voor een korte wandeling langs een prachtige zeeinham, waar we aan de overkant nog Denemarken konden zien. Bij het strand hebben we een lekker ijsje gegeten, waarbij ik had gekozen voor een kleine versie, maar waarbij we ons afvroegen hoe de grote versie er wel niet uit had moeten zien. Het smaakte in ieder geval prima.

Na het ijsje zijn we terug gegaan naar de camper. Gedurende de hele week hadden we in onze navigagirapp de optie aangezet om autowegen te vermijden. Zo rij je vooral over de B-wegen en van plaats naar plaats. Wat ons betreft ideaal als je geen haast hebt en je ook nog wat van de omgeving wilt zien. In Duitsland heb je dan wel immer schaden an die straßen, maar goed, het heeft ook wel een bepaalde charme.

Ook deze keer kozen we er voor om de Elbfähre te nemen, omdat het met de pont elke keer goed was bevallen en ons tijd gaf om een maaltijd te maken en naar binnen te werken. Beter dan in de file staan op de snelweg bij Hamburg. Dit keer duurde het wel wat langer voordat we de boot op konden en het was dan ook al zeven uur geweest toen we eenmaal aan de overkant waren.

Dat bracht ons enigszins in dubio, we hadden een mooi plekje voor de nacht in gedachten, waar we in de meivakantie ook met de kinderen als tussenstop zijn geweest. Maar dat ligt een stuk onder Bremen en dat betekende nog best een tijdje rijden. Enerzijds prima te doen, maar anderzijds hadden we ook wel zin om gewoon nog even een rustig avondje te hebben. Dus Suzan ging op zoek naar een plek wat eerder haalbaar zou zijn terwijl ik ondertussen door reed in de richting van het originele plan. Na een tijdje had Suzan nog niet iets naar tevredenheid gevonden en hakten we de knoop door: op naar Bruchhausen-Vilsen.

Om een beetje door te rijden, zet ik in de navigatie aan dat autowegen ook in de route opgenomen mogen worden. Het scheelt in tijd niet zo veel, want de bus kan toch niet harder. En helaas, op de snelweg heb je ook meer kans op stau en je voelt het al aankomen, dat is precies wat er gebeurde. Gelukkig was het een simpele "samenvoegen-is-moeilijk" en uiteindelijk heeft het ons een minuut of twintig extra gekost. Al met al kwamen we rond tien uur aan op onze bestemming.

Door het late tijdstip konden we geen gebruik maken van het toiletgebouw, dat alleen van acht tot acht te betreden is. Dus moesten we gebruik maken van de porta-potti, waar we gedurende week een haat-liefde relatie mee hadden opgebouwd. Het ding heeft ons de week door geholpen op momenten dat we niet makkelijk naar een toilet konden, maar tegelijkertijd is het ook wel weer 'een dingetje' in zo'n camper. We besparen je verder het beeld. ;-)

De volgende ochtend maakten we ons op voor de laatste kilometers. In voorbereiding op onze thuiskomst hebben we alvast gezorgd dat zoveel mogelijk spullen zo klaar liggen dat ze direct naar binnen gesjouwd kunnen worden. Daarna komt het moment waar we écht niet naar uit gekeken hebben: de porta-potti moet schoon. Op de camperplaats is er een plek om dat te doen en gelijk ook de vuilwatertank van de bus te kunnen legen. Met enige hilariteit hebben we even later het niet-zo-lekkere klusje geklaard.

Even later waren we dan toch echt begonnen aan onze reis naar huis. Tussendoor nog even tanken, wat in Duitsland toch iets minder pijn doet dan in Denemarken. Het is wederom een mooie dag en ook nu reden we vooral over de B-wegen. Duitsland heeft ook veel mooie gebieden en de verschillende bouwstijlen zijn aantrekkelijk voor het oog. Ergens onderweg hebben we nog wat statiegeld weggebracht en een lekker broodje gehaald voor de lunch.

Maar stukje bij beetje kwam Nederland steeds meer in zicht. Vlagtwedde kwam steeds vaker op de bebording voor. Niet veel later was de Straßenschade ineens voorbij, we waren de grens overgestoken. Van daar uit is het natuurlijk nog wel even door tuffen naar Groningen, rond een uur of drie parkeerden we voor het huis. Zodra de kinderen ons op het raam hoorden kloppen, kwamen ze op ons af gevlogen. Dikke knuffels volgden en werden we warm onthaald in ons eigen huis.

De rest van de middag hebben we de bus leeg getrokken, klaar gemaakt om de volgende dag terug te brengen naar de rechtmatige eigenaar. Daar hebben we nog even de kilometerstand door genomen en kwamen we er op uit dat we in totaal zo'n 1900 kilometer hadden gereden. En met dat (wat ons betreft) mooie getal, maakte dat de afsluiting van dit avontuur. We hebben er van genoten en hopelijk hebben we je met deze drie delen een beetje deelgenoot kunnen maken.