Positief nieuws

Momenteel krijg ik om de twee weken een kuur Panitumumab, waarvan ik er nu vier gehad heb. Voor elke kuur moet ik bloed laten prikken om te zien of de waarden groen licht geven voor een nieuwe dosis. De resultaten van de bloedtesten kan ik dezelfde dag nog opvragen. De afgelopen keren lieten ze elke keer positievere waarden zien. Maar omdat ze niet laten zien wat er fysiek in je lijf gebeurd, zijn scans leidend. Scans gebeuren eens in de zoveel weken, er moet een tijd tussen zitten om verschil te kunnen zien. Vorige week heb ik een CT-scan gehad en vandaag besproken met de oncoloog.

Al bij binnenlopen van zijn kantoor zegt hij, "ik heb alleen maar goed nieuws". Wanneer we zitten, laat hij direct de beelden zien. De ene kant van de vorige keer en de andere kant van vorige week. Ik moest eerst goed kijken, klopte mijn gedachten met wat mijn ogen zagen? Op de oude scan zagen we het bekende beeld van twee grote tumoren die zo'n beetje heel mijn lever bedekken. De nieuwe scan... daar was één van de twee grotendeels weg?!

Dit hadden we niet verwacht. De bloedwaarden waren dan weliswaar hoopgevend, maar we zijn de afgelopen maanden ook wel voorzichtiger geworden met wishful thinking. Ook de oncoloog is duidelijk enthousiast. Voordat we de keuze maakten om deze behandeling in te gaan, werd de kans ingeschat dat het iets ging doen niet heel groot was. Nou, ik heb dan wel de loterij te pakken met deze uitkomst.

Het betekent niet dat ik ga genezen, het is nog steeds ernstig. We moeten bewust blijven dat de ziekte agressief is en ook zo maar weer terug kan slaan. Maar ik krijg in ieder geval meer tijd en misschien is er in een later stadium nog ruimte voor een andere behandeling. Voor nu gaan we door met nog eens vijf kuren Panitumumab en daarna weer een scan. Waar de oncoloog het de vorige keer nog had over eind augustus misschien niet halen, gaan we nu tot eind augustus door met de kuren. Wat een verschil!

Ondertussen wordt de dermatoloog ingeschakeld om te kijken of die iets kan betekenen voor mijn huiduitslag/puistjes. Dit is een bijwerking van de Panitumumab en er wordt gezegd dat hoe heviger de bijwerking, hoe beter het middel werkt. Dat is dus wel gebleken. Ik heb er gelukkig niet heel veel last van, behalve dat het soms wat jeukt. En de zon moet ik vermijden, want die voel ik direct op mijn huid branden als ik er in sta.

Voor nu zijn we vooral opgelucht en gaan we weer (verder met) nieuwe plannen maken. Nadenken over het vieren van de zomervakantie en de verjaardagen van Suzanne, Julia en... die van mij <3.