Keuzes

De scan ziet er niet goed uit en de tumoren groeien verder in de lever. Dat werd ons gisteren verteld. De bloedplaatjes die de vorige controle ver onder niveau zaten (waarde was 57 wat normaal minimaal 150 moet zijn), zijn gelukkig weer bijgetrokken. Drie opties worden ons voorgelegd:

1. we doen niets en wachten af.
2. chemo (irinotecan) met mogelijk veel bijwerkingen, zwaarder dan bij de vorige chemo's en kans van 30% op vermindering van de kankercellen. Geen garanties, niet op bijwerkingen, niet op kansen.
3. een eiwitremmend middel (panitumumab) met als bijwerking jeugdpuistjes en langere wimpers. Er is een kans dat de ziekte wat meer tot rust gebracht kan worden, maar eveneens geen garanties.

En dan zit je elkaar weer aan te kijken... wat vinden we belangrijk? Kwaliteit van leven of levensverlenging met veel bijwerkingen? Te bedenken dat ik afgelopen weekend op een niet-werkende elektrische tandem met Julia door de duinen van Ameland heb gefietst.

Er is geen goed of fout in dit verhaal, hoor je de oncoloog zeggen, die je inmiddels bij voornaam kent... Geen goed en fout, maar waar kies je dan voor?

Levensreddend wordt het sowieso niet, dan maar kiezen voor zo min mogelijk bijwerkingen en zoveel mogelijk kwaliteit van leven. Juist de dingen doen die nog wel lukken, kom op er moet een kippenhok gebouwd worden! Allons-y!

Aankomende donderdag krijg ik al het eerste infuus met panitumumab. Het duurt ongeveer een half uurtje per keer om binnen te druppelen, dus de ziekenhuisbezoekjes zijn een stuk korter dan bij de vorige chemo kuren. Om de twee weken krijg ik een nieuw infuus toediening. Tussendoor krijg ik antibiotica tegen huidklachten die als bijwerking van het middel kunnen optreden. Na vier kuren komt er een scan en maken we weer de balans op.